علت ریزش مو در نوجوانان و جوانان | روش‌های پیشگیری و درمان

آنچه خواهید خواند:

ریزش مو یکی از مشکلات رایج در میان جوانان است که می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر اعتماد به نفس و

ریزش مو یکی از مشکلات رایج در میان جوانان است که می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر اعتماد به نفس و روحیه فرد بگذارد. در این مقاله به بررسی علل مختلف ریزش مو در جوانان، درمان‌های موجود و راه‌های پیشگیری از آن خواهیم پرداخت. با شناخت علل اصلی ریزش مو و اتخاذ اقدامات مناسب می‌توان این مشکل را مدیریت کرد.

20 مورد از علت های ریزش مو در جوانان

علت های ریزش مو بسیار متنوع است. البته در برخی مواقع بستگی به جنسیت دارد که البته بیشتر علت ها مشترک است. در ادامه 20 تا از رایج ترین علت های ریزش مو را بررسی کرده ایم.

1. ژنتیک (آلوپسی آندروژنتیک)

آلوپسی آندروژنتیک یا طاسی وراثتی یکی از علل اصلی ریزش مو در جوانان است که معمولاً به صورت طاسی مردانه یا نازک شدن مو در زنان نمایان می‌شود. این وضعیت به دلیل حساسیت فولیکول‌های مو به هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) ایجاد می‌شود. DHT باعث کوچک شدن فولیکول‌ها و ضعیف شدن موها می‌شود. در نهایت، موهای جدید نازک‌تر و ضعیف‌تر از قبل رشد می‌کنند و منجر به ریزش مو می‌شود.

2. تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی مانند بلوغ، بارداری، یائسگی و سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) می‌توانند بر میزان هورمون‌های بدن تأثیر گذاشته و باعث ریزش مو شوند. در زنان، این تغییرات ممکن است باعث اختلال در چرخه رشد مو شوند، که منجر به نازک شدن یا ریزش مو در نواحی مختلف سر می‌شود. در مردان نیز افزایش سطح تستوسترون یا سایر هورمون‌ها می‌تواند باعث طاسی و ریزش مو شود.

3. استرس و فشار روانی

استرس و فشار روانی می‌تواند یکی از عوامل موثر در ریزش مو باشد. زمانی که فرد تحت استرس شدید قرار می‌گیرد، بدن به تولید هورمون‌هایی مانند کورتیزول می‌پردازد که می‌تواند موجب توقف رشد مو و ریزش آن شود. این نوع ریزش مو معمولاً به صورت موقت است، ولی اگر استرس مزمن شود، می‌تواند باعث ریزش دائمی مو گردد. بنابراین مدیریت استرس از اهمیت زیادی برخوردار است.

4. کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی

کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند ویتامین D، آهن، روی و بیوتین می‌تواند به ریزش مو منجر شود. این مواد مغذی برای رشد و سلامت فولیکول‌های مو ضروری هستند. هنگامی که این مواد در بدن کم می‌شوند، فولیکول‌ها ضعیف شده و موها شروع به ریزش می‌کنند. داشتن یک رژیم غذایی متعادل و مصرف مکمل‌های غذایی در صورت نیاز می‌تواند از ریزش مو جلوگیری کند.

5. بیماری‌های خودایمنی

آلوپسی آره‌آتا یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به فولیکول‌های مو حمله کرده و باعث ریزش مو می‌شود. این بیماری معمولاً به صورت ریزش موهای سکه‌ای نمایان می‌شود و در جوانان بیشتر مشاهده می‌شود. در این حالت، درمان‌های دارویی برای تنظیم سیستم ایمنی بدن و کاهش التهاب لازم است. آلوپسی آره‌آتا ممکن است به صورت موقتی یا دائمی باشد.

6. عفونت‌های پوست سر

عفونت‌های قارچی مانند تینه‌آ کپیتیس می‌توانند باعث ریزش مو شوند. این نوع عفونت‌ها باعث التهاب در پوست سر می‌شوند و ممکن است فولیکول‌ها را آسیب برسانند. سایر عفونت‌های پوست سر مانند درماتیت سبورئیک نیز می‌توانند باعث خشکی، قرمزی و ریزش مو شوند. درمان این بیماری‌ها معمولاً شامل داروهای ضدقارچ یا ضدالتهاب است.

7. سوء تغذیه و رژیم‌های غذایی نامناسب

رژیم‌های غذایی نامتعادل که کمبود پروتئین و مواد مغذی دارند، می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. موها برای رشد نیاز به پروتئین‌ها و مواد مغذی دارند که از طریق غذا تأمین می‌شوند. اگر بدن به اندازه کافی مواد مغذی دریافت نکند، موها نازک شده و ریزش می‌کنند. مصرف غذاهای غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند.

8. عوامل ژنتیکی مربوط به ناتوانی در رشد مو

برخی افراد به صورت ژنتیکی دارای فولیکول‌های ضعیف و ناتوان در رشد هستند. این وضعیت معمولاً در افرادی که به طور طبیعی دچار ریزش مو هستند، مشاهده می‌شود. این نوع ریزش مو بیشتر در سنین جوانی و در اثر عدم تحریک کافی فولیکول‌ها رخ می‌دهد. در چنین مواردی، درمان‌هایی مانند ماینوکسیدیل و فیناستراید می‌توانند کمک‌کننده باشند.

9. داروها و درمان‌ها

مصرف برخی داروها مانند داروهای شیمی‌درمانی، ضد افسردگی‌ها، و داروهای ضد بارداری می‌تواند باعث ریزش مو شود. این داروها معمولاً باعث تغییر در وضعیت هورمونی یا کاهش مواد مغذی ضروری برای مو می‌شوند. اگر دارویی موجب ریزش مو شود، پزشک ممکن است داروی جایگزین تجویز کند یا درمان‌های حمایتی مانند ماینوکسیدیل پیشنهاد دهد.

10. اختلالات تیروئید

اختلالات تیروئید مانند کم‌کاری یا پرکاری تیروئید می‌توانند تأثیر زیادی بر رشد مو داشته باشند. این اختلالات موجب تغییر در سطح هورمون‌ها می‌شوند که می‌تواند رشد مو را متوقف یا کند کند. در این شرایط، درمان تیروئید و تنظیم سطح هورمون‌ها می‌تواند از ریزش مو جلوگیری کند.

11. بیماری‌های پوستی

بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و درماتیت سبورئیک می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. این بیماری‌ها با ایجاد التهاب و خشکی در پوست سر باعث آسیب به فولیکول‌ها می‌شوند. درمان‌های موضعی مانند کرم‌های ضدالتهاب و داروهای کاهش‌دهنده التهاب می‌توانند به کاهش ریزش مو کمک کنند.

12. بیماری های مزمن

بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و کلیوی می‌توانند بر وضعیت پوست و مو تأثیر منفی بگذارند. این بیماری‌ها معمولاً بر روی گردش خون و هورمون‌ها تأثیر می‌گذارند و موجب ریزش مو می‌شوند. مدیریت بیماری‌های مزمن و استفاده از درمان‌های دارویی مناسب می‌تواند به حفظ سلامت مو کمک کند.

13. آسیب‌های فیزیکی به پوست سر

آسیب‌های فیزیکی مانند ضربه یا جراحت به پوست سر می‌توانند باعث ریزش مو در ناحیه آسیب‌دیده شوند. این نوع ریزش مو معمولاً موقتی است و در صورتی که پوست سر بهبود یابد، رشد مو به حالت طبیعی باز می‌گردد. استفاده از درمان‌های موضعی برای تسریع بهبود و جلوگیری از عفونت‌ها ضروری است.

14. آلودگی و عوامل محیطی

آلودگی هوا و قرارگیری در معرض مواد شیمیایی یا دود می‌تواند به فولیکول‌های مو آسیب بزند و موجب ریزش مو شود. این عوامل محیطی به پوست سر آسیب می‌زنند و باعث مسدود شدن منافذ فولیکول‌ها می‌شوند. شستشوی منظم مو و استفاده از محصولات مراقبتی ضد آلودگی می‌تواند از ریزش مو جلوگیری کند.

15. استفاده از محصولات شیمیایی

استفاده از رنگ‌ها و مواد شیمیایی برای صاف کردن یا فر کردن مو می‌تواند باعث آسیب به ساختار مو شود. این محصولات معمولاً مواد شیمیایی قوی دارند که فولیکول‌ها و ساقه‌های مو را ضعیف کرده و باعث ریزش می‌شوند. استفاده از محصولات طبیعی یا کاهش استفاده از مواد شیمیایی می‌تواند از آسیب جلوگیری کند.

16. کشیدن یا فشار بیش از حد بر مو

استفاده از مدل‌های مویی مانند دم‌اسبی محکم یا کشیدن بیش از حد مو می‌تواند باعث آلوپسی کششی شود. در این نوع ریزش مو، فشار زیاد بر موها باعث آسیب به فولیکول‌ها و ریزش مو در نواحی خاصی از سر می‌شود. برای جلوگیری از این نوع ریزش، باید از مدل‌های راحت‌تر استفاده کرد و فشار روی موها را کاهش داد.

17. فشار فیزیکی و جراحی

فشار فیزیکی ناشی از جراحی‌های بزرگ یا بیماری‌های حاد می‌تواند باعث ریزش مو شود. این نوع ریزش مو معمولاً به‌طور موقت است و در صورتی که بدن به حالت عادی بازگردد، موها شروع به رشد مجدد می‌کنند. استفاده از مراقبت‌های پس از عمل و درمان‌های ویژه می‌تواند به تسریع بهبود کمک کند.

18. مصرف سیگار و الکل

مصرف سیگار و الکل به‌طور مستقیم بر سلامت مو تأثیر می‌گذارد. این مواد باعث کاهش جریان خون به پوست سر و کاهش سطح مواد مغذی در فولیکول‌ها می‌شوند. برای بهبود وضعیت مو، ترک سیگار و کاهش مصرف الکل توصیه می‌شود.

19. آسیب به فولیکول‌های مو

آسیب به فولیکول‌های مو می‌تواند یکی از دلایل ریزش مو باشد. فولیکول‌های مو ساختارهایی هستند که موها در آن‌ها رشد می‌کنند، و زمانی که این فولیکول‌ها تحت فشار یا آسیب قرار بگیرند، رشد مو متوقف می‌شود یا حتی ممکن است فولیکول به طور دائم از بین برود. این آسیب‌ها می‌توانند ناشی از کشیدن بیش از حد مو، جراحت‌های فیزیکی، یا حتی شرایط خاصی مانند آلوپسی کششی (traction alopecia) باشند. همچنین، آسیب‌های فیزیکی به پوست سر یا فولیکول‌ها می‌تواند به دلیل استفاده از ابزارهای حرارتی مانند اتوهای مو یا سشوارهای داغ نیز رخ دهد. درمان این آسیب‌ها اغلب شامل استفاده از محصولات مراقبتی برای تقویت فولیکول‌ها و جلوگیری از آسیب بیشتر است.

20. اختلالات خواب

کمبود خواب یا خواب ناپیوسته می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت عمومی بدن و همچنین سلامت مو داشته باشد. خواب ناکافی باعث افزایش سطح هورمون استرس (کورتیزول) در بدن شده و ممکن است باعث ریزش مو شود. بهبود کیفیت خواب و خواب کافی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.

درمان‌های ریزش مو در جوانان

درمان‌های دارویی

ماینوکسیدیل: این داروی موضعی برای افزایش رشد مو و کاهش ریزش مو استفاده می‌شود.
فیناستراید: این داروی خوراکی مخصوص مردان برای کاهش تولید DHT و پیشگیری از ریزش مو است.
اسپیرونولاکتون: برای درمان ریزش مو در زنان، به‌ویژه در مواردی که علت هورمونی دارد.

مزوتراپی و PRP

این روش‌ها شامل تزریق مواد مغذی به پوست سر برای تقویت فولیکول‌های مو است. روش PRP (پلاسمای غنی از پلاکت) در این زمینه موفقیت‌های خوبی داشته است.

کاشت مو

در صورت ریزش شدید و عدم تأثیر درمان‌های دیگر، کاشت مو می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد.

تغییر سبک زندگی و تغذیه

مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین، آهن و ویتامین‌ها، و همچنین کاهش استرس می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش ریزش مو داشته باشد.

نتیجه‌گیری

ریزش مو در جوانان می‌تواند ناشی از علل مختلفی مانند ژنتیک، تغییرات هورمونی، استرس و کمبود مواد مغذی باشد. با شناخت علت ریزش مو، می‌توان درمان‌های مؤثری را برای مقابله با آن پیدا کرد. درمان‌های دارویی، تغییرات در سبک زندگی، و روش‌های پیشرفته مانند PRP و مزوتراپی و همچنین مصرف مکمل ضد ریزش مو می‌توانند در کاهش ریزش مو و تحریک رشد مجدد مو مؤثر باشند. همچنین، پیشگیری از عوامل آسیب‌زا و رعایت تغذیه مناسب می‌تواند به حفظ سلامت مو کمک کند. برای خرید انواع مکمل های ضد ریزش مو و همچنین مکمل های تقویتی میتوانید به سایت داروخانه آنلاین دارو شهر مراجعه کنید و بدون اتلاف وقت خود در داروخانه های حضوری محصول را درب منزل تحویل بگیرید.